Adana’nın Çukurova ilçesinde 9 Ekim2020 günü meydana gelen olayda bir marketin deposunda çalışan R.Ç., izin gününde kızı Y.Ç.’yi de alıp, alışverişe çıktı.
Anne ve küçük kızı seyyar oyuncak tezgahı önünden geçerlerken küçük kızı M.A. adlı seyyar oyuncak tezgahı sahibin sıcak davranışlarından etkilenerek R.Ç. de bunun üzerine kızını oyuncakçıya emanet edip, markete gitti. 15 dakika sonra geri dönen R.Ç., kızını alıp eve gitti.
Eve döndüklerinde anne T.Ç. kızının stresli halini fark ederek sorması üzerine. Y.Ç., oyuncakçının kendisini elle taciz ettiğini söyledi.
Y.Ç.’nin sözleri üzerine aile polise giderek M.A adlı kişiden şikayetçi oldu. Şikayet üzerine polis ekipleri tarafından M.A. evinde gözaltına alınırken emniyette verdiği ilk ifadesinde taciz iddiasını reddederken daha sonra adliyeye sevk edilen M.A. çıkarıldığı nöbetçi mahkeme tarafından ev hapsine çarptırıldı.
Ailenin şikayeti üzerine açılan davanın 5 Şubat 2021’de görülen karar duruşmasında ise sanık M.A.’nın tanıkların ifadesi ve delil yetersizliği gerekçisiyle beraatine karar verildi. Karar sonrası yıkılan aile, avukatları aracılığıyla bir üst mahkemeye itiraz dilekçelerini sundu.
Mağdur ailenin avukatı yaptığı açıklamada “Y.Ç emniyette M.A. adlı şahsı teşhis ederken “Oyuncakçı amca benim özel bölgeme dokundu” dediği halde mahkemenin bunu görmezden gelerek, sözde tanıkların ‘biz hep oraya bakarız, hiç böyle bir şey görmedik’ tarzı ifadeler verdiler. Bu ifadeler doğal akışa aykırı. Çünkü olayın gerçekleştiği yer görüş açılarında olan bir yer değil. Yine de karar bu yönde çıktı. Çocuğumuzun ifadeleri gayet nettir. Uzmanların da doğruladığı rapora rağmen karar çocuğumuzdan yana çıkmadı. Sanığın değil, çocuğun beyanı esas alınmalıydı” diye konuştu.